۱۳۹۲ آذر ۲۸, پنجشنبه

از سروده های تر و تازه ی آقای محمد نعیم رحیم گرامی؛


همزبان!!! تو الهام می شوی برای سرودن در سکوتت گنگ می شوم ویک سخن درمن کتاب میشود بی آنکه کسی بداند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر